BIO-293. Genetyka ogrodnicza

Profesor genetyki na Uniwersytecie w Almerii z ponad 30-letnim doświadczeniem w nauczaniu i badaniach w dziedzinie genetyki i biotechnologii roślin. Stopień naukowy w dziedzinie nauk biologicznych i doktor nauk ścisłych, Uniwersytet w Granadzie. Staż przed- i podoktorski (1989-1994) odpowiednio na Uniwersytecie w Granadzie i Uniwersytecie w Reading (Wielka Brytania), badając skład molekularny i ewolucję roślinnych chromosomów B i chromosomów płciowych.

Dołączył do Uniwersytetu w Almerii w 1994 roku. Początkowo zajmował się genetyczną i molekularną kontrolą kwitnienia i rozwoju kwiatów pomidora oraz identyfikacją markerów molekularnych związanych z genami o znaczeniu rolniczym w roślinach ogrodniczych.

W 2003 roku założył własną grupę badawczą: Horticultural Genetics, BIO293. Od tego czasu kierował kilkoma badaniami w zakresie genetyki, genomiki i genetycznego ulepszania Cucurbitaceae. Grupa współpracuje z innymi grupami w Hiszpanii i za granicą, a także z krajowymi i międzynarodowymi dystrybutorami nasion, nad identyfikacją oraz analizą funkcjonalną i molekularną genów zaangażowanych w kontrolowanie cech o znaczeniu rolniczym u gatunków ogrodniczych.

Wykorzystują sekwencjonowanie NGS oraz funkcjonalne narzędzia fenomiczne i genomiczne do analizy szlaków molekularnych, które regulują rozwój kwiatów i owoców, jakość pozbiorczą i tolerancję na chłód w niedojrzałych owocach nieklimakterycznych oraz genetyczną odporność na stres biotyczny i abiotyczny w cukiniach i arbuzach.

Dorobek naukowy grupy można podsumować w czterech sześcioletnich kadencjach badawczych (ostatnie 2008-2013), pięciu autonomicznych sześcioletnich kadencjach, 82 publikacjach w WoS - z czego 71 indeksowanych w 58 opublikowanych w czasopismach z pierwszego kwartyla. Ponad 1500 cytowań w WoS (h-index = 23). Grupa nadzorowała 7 prac doktorskich i ponad 50 projektów dyplomowych i magisterskich.